Circa negen jaar geleden had ik een vast dienstverband en werkte ik 32 uur per week. Ik had het al een tijdje niet meer naar mijn zin en merkte dat de veranderende organisatie niet meer bij mij paste. Ik wilde heel graag een nieuwe functie elders. Ik solliciteerde her en der, dan weer in de ene hoek, dan weer in de andere. Achteraf kan ik concluderen dat ik wel solliciteerde, maar zonder echte focus. Daarnaast klonk mijn frustratie over de huidige situatie door in mijn houding en presentatie. Wat weer zijn weerslag had op mijn omgeving en op de sollicitaties die ik deed. Logischerwijs vond ik geen nieuwe passende baan. Ik wist niet eens zélf wat ik zocht, hoe kon ik anderen dan overtuigen? Alle afwijzingen voedden alleen maar mijn frustraties.

Wild solliciteren

Ik merk dat veel mensen die een nieuwe baan zoeken, op een vergelijkbare wijze aan de slag gaan. En vaak her en der sollicitaties sturen. Het geeft tenslotte het gevoel ‘goed bezig te zijn’ en ‘alle kansen open te houden’. Alleen is mijn ervaring dat wild solliciteren en té breed solliciteren meestal niet veel oplevert. De recruiters en HR managers wijzen je doorgaans zó af. Waarom? Omdat gerichte motivatie in die sollicitatiebrieven vaak ver te zoeken is.

Pas nadat ik zelf de tijd en rust had genomen om me te oriënteren op een volgende stap, kwam er ook weer langzaam focus. En werden mijn sollicitaties gerichter, enthousiaster en leverden daardoor meer op.

Neem de tijd

Bespaar jezelf alle frustratie en neem eens de tijd stil te staan bij waar je nu staat. Welke onderdelen van je werk geven/gaven plezier, energie en lijken als vanzelf te gaan? Wat kun je het beste, wat wil je absoluut niet meer? Het zijn vragen die je inzicht kunnen geven in de omgeving waar je het liefste werkt. Over de kwaliteiten en vaardigheden die je graag inzet. Over de taken en verantwoordelijkheden die bij je passen. Of wellicht geeft het informatie over de rol die je graag in een team/ bedrijf vervult.

En in plaats van dan als een dolle te solliciteren, is het zinvoller om oriënterende gesprekken te voeren. Liefst met een grote variëteit aan mensen of bedrijven die licht kunnen schijnen op jouw kansen en mogelijkheden in de markt. Die jouw zoektocht concreter maken. Veel mensen slaan dit soort gesprekken over omdat het als ‘tijdverspilling’ wordt gezien maar het tegendeel is waar. Hoe gerichter je uiteindelijk zoekt, en hoe gerichter die functie aansluit op echt jouw wensen, hoe gemotiveerder je wordt in je zoektocht. En hoe makkelijker je uiteindelijk aan tafel komt bij een werkgever.

Oriënteren of solliciteren

Zelf zie ik het voeren van oriënterende gesprekken als eerste stap op weg naar solliciteren. Je bent namelijk informatie aan het verzamelen over de arbeidsmarkt en jouw kansen en mogelijkheden daarbinnen. En soms blijkt oriënteren ineens solliciteren te zijn omdat je op het juiste moment met de juiste mensen in gesprek bent en er op dat moment een onzichtbare vacature blijkt te zijn.

Als het goed is lees je dit blog omdat je ergens verlangt naar een nieuwe functie. Hoe ben je je op dit moment aan het oriënteren? Of valt jouw sollicitatieaanpak onder ‘het schieten met hagel’? Wat zou je anders kunnen doen?

Samen op weg

Bovenstaand lijkt zo’n open deur en makkelijk. Maar niets is minder waar.

Waarom niet samen op weg?

Er zijn vele opties mogelijk:

Wil je een keer sparren over de mogelijkheden en de stappen die je kunt zetten?

Bel me op 06-30813289 of plan een afspraak in mijn agenda.

Gewoon doen!