Soms moet je jezelf een laatste zetje geven om te durven. Gewoon omdat je diep van binnen weet dat dat het beste voor je is en er op vertrouwt dat het (uiteraard met de juiste focus en inspanning) goed komt!

Natuurlijk moet je niet roekeloos beslissingen nemen en moet je jezelf met je verstand beschermen. Alleen, al dat denken kan je uiteindelijk danig in de weg zitten.

Enkele jaren geleden volgde ik een intensieve 3-daagse training van Open Circles met 100-en anderen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en groei. Eén van de opdrachten op de laatste dag was (je kent het misschien wel) het doormidden slaan van een houten plank – gelukkig hadden ze niet voor lopen over gloeiende kooltjes gekozen want dan was ik resoluut afgehaakt :-).

Uiteraard kregen we de nodige instructies hoe ons voor te bereiden. Qua houding maar ook qua mindset. De plank was geen kattenpis maar een stevig ding waarvan ik dacht dat het onmogelijk was om in één keer te breken. “Zou ik dat wel kunnen? Wat als hij niet in één keer breekt? Wat als ik mijn hand breek in plaats van de plank? Wat als ik straks de enige ben die het niet kan?…” Het angstzweet brak me uit.

Ik merkte dat ieder zijn eigen moed had te overwinnen. De ene persoon zat alle opties te analyseren maar durfde niet te slaan en liet elke keer anderen voorgaan. Een ander sloeg maar bezeerde zijn hand zonder dat de plank brak. En weer anderen sloegen de plank inderdaad in één keer doormidden.  En ….. hoe lang het ook bij sommige mensen duurde (soms 16x slaan zonder effect) iedereen werd aangemoedigd net zolang door te gaan tot de plank doormidden was!

Bij iedereen die de plank doormidden had geslagen, kwam uiteindelijk een euforisch gevoel naar boven. Alsof ze de hele wereld leken aan te kunnen omdat ze hun angsten overwonnen hadden.

Mindset

Aan het eind van de dag sprak ik iemand die zei: “Ik sloeg de plank de tweede keer pas doormidden. Eigenlijk precies zoals ik me van tevoren had bedacht. Ik was er van overtuigd dat ik het niet in één keer zou kunnen!”.

Het is een wonderlijk iets onze gedachtes. Hoe ze ons handelen belemmeren of juist ondersteunen. En zelfs hoe onze gedachtes kunnen voorspellen…

Ben jij je bewust van al je gedachtes? Hoe denk jij bijvoorbeeld over het zoeken naar een nieuwe baan? Zie je alleen obstakels en voel je angst dat het niet zal gaan lukken? Zorgt dat ervoor dat je blijft zitten waar je nu zit? En wat doet dát dan met je, met je gezondheid, je relaties, je plezier in het leven?

Misschien werk je fulltime en ontbreekt het je aan tijd en energie om dát te doen wat nodig is om stappen te kunnen zetten? Welke opties zijn er dan? Durf je het gesprek met je werkgever hierover aan te gaan, hoe zouden zij je kunnen ondersteunen? Welke gedachtes heb je daar bij. Wat kan er positief aan zijn en wat negatief?

Wat zou je doen als jij zou durven?

“Wat zou jij doen als jij zou durven?” vroeg ik een cliënte die leegliep op haar huidige baan. Met tranen in haar ogen zei ze “als ik zou durven zou ik een volgende stap zetten, een regeling treffen met mijn werkgever zodat ik de rust en ruimte zou voelen om uit te zoeken welke kant ik wél op wil. Dan zou een last van me afglijden.”

Ik kan alleen maar uit eigen ervaring en die van mijn cliënten spreken: ja, het is eng om stappen te zetten. Ja, er spelen angsten. Maar door uiteindelijk te vertrouwen op eigen kunnen, ontstaat er weer ruimte voor nieuwe en mooie dingen in je leven. En hoe meer je het aandacht geeft, hoe meer focus in je zoektocht, hoe eerder het naar je toekomt. Oók die nieuwe baan!

Hoe zit dat bij jou? Zou je het liefst morgen een verandering willen maar durf je niet goed?

Wil je eerst met een kleine stap beginnen? Mijn e-learning (volledige werk/ leeromgeving) geeft je zeer veel praktische handvatten voor het gestructureerd zetten van stappen richting een nieuwe baan. Wil je meer weten of wil je een keer sparren over wat ik voor je kan betekenen?

Ik denk graag met je mee.

Interesse? => Mail (marjolijn@succesvolnaareennieuwebaan.nl) of bel (06-30813289) me voor het maken van een oriënterende afspraak.

Oh ja… en ikzelf heb uiteindelijk ook in één keer de plank doormidden geslagen. Door te focussen en erop te vertrouwen dat het wel goed zou komen ?

En it did !