Toekomstwensen – wel of niet overleg met je werkgever?

Omdat dit onderwerp bij velen nog steeds gevoelig ligt, blog ik er graag nog een keer over.

Toen ik zelf in 2010 (ik was toen 44 jaar) op zoek ging naar een nieuwe baan had ik een vast contract en werkte 32 uur per week. Ik vond dat ik buiten mijn werkgever om prima in staat was om een nieuwe baan te vinden. Praten met mijn werkgever wilde ik niet, wilde geen ‘slapende honden wakker maken’. Alleen was ik me er onvoldoende van bewust dat zoeken naar iets waar je écht blij van wordt, TIJD kost! Tijd die nodig is om je wensen (in alle rust) op een rijtje te zetten. Tijd die je nodig hebt om netwerkgesprekken te voeren zodat je steeds meer richting krijgt in je zoektocht en om uiteindelijk succesvol een nieuwe baan te vinden.

Als het werk dat je doet niet helemaal is waar je energie van krijgt, ben je al blij als je het einde van de week haalt. Energie om door te zoeken naar een andere baan is er niet. Zelf had ik destijds geen idee welke kant ik op wilde. Uiteindelijk leidden mijn sollicitaties tot niets en viel ik na 2 jaar aanmodderen ziek uit door onvrede. Pas op dát moment realiseerde ik me dat ik stappen moest zetten en durfde ik (veel te laat) het gesprek aan te gaan met mijn werkgever waardoor ik uiteindelijk die voor mij zo noodzakelijke tijd, ruimte en ondersteuning kreeg om vervolgstappen te zetten.

Ik zie bij heel veel mensen die ik coach dat zij koppig hetzelfde parcours bewandelen als ik destijds, met uiteindelijk ziekte / burnout tot gevolg. Zonde, omdat ik weet dat het anders kan!

Heb je er wel eens over gedacht om je werkgever (zeker als je een vast contract hebt) bij je wensen te betrekken! Voordat je ziek wordt!?

Openheid naar je werkgever

Gelukkig heb ik intussen heel veel voorbeelden in mijn praktijk van mensen die het gesprek met hun werkgever zijn aangegaan en daardoor succesvol stappen hebben kunnen zetten. Soms intern, soms extern.

Openheid naar je werkgever is wellicht beangstigend, maar kan je ook veel brengen. Je zult voor jezelf moeten afwegen welk pad het beste bij jou past. De volgende twee overwegingen zijn daarbij belangrijk.

Optie 1. Vertel je werkgever over je wens om je verder te ontwikkelen

Een groot deel van de werkgevers voert jaargesprekken met zijn werknemers. Dé plek om ieders wensen voor persoonlijke groei en ontwikkeling uit te spreken. Als je dit regelmatig doet en je blijft in gesprek met je werkgever hierover, dan kom je op een gegeven moment op een punt dat duidelijk wordt dat de interne mogelijkheden niet altijd meer aansluiten op je wensen. Ook een werkgever zal dat moment onder ogen zien.

Logischerwijs volgt daaruit dat je het volgende gaat bespreken:

• Hoe tijd en ruimte te vinden om een volgende stap te kunnen zetten, eerst uiteraard intern dan extern.
• Is er budget beschikbaar voor verdere ondersteuning/ begeleiding in je persoonlijke ontwikkeling. Denk daarbij aan een opleidingsbudget of een budget voor loopbaanbegeleiding.
• Kan er, afhankelijk van je situatie, door je werkgever extra tijd vrijgemaakt worden voor het onderzoeken van het bovenstaande (wel of niet doorbetaalde vrije tijd).
• Achterhaal of je werkgever wil meewerken aan een externe detachering om zo een ingang te krijgen bij een andere werkgever (echter om een dergelijke plek te vinden is ook weer tijd nodig).

Ja ja, je denkt nu natuurlijk: “als ik aangeef dat ik liever een andere baan wil dan krijg ik problemen op mijn werk of krijg ik misschien helemáál geen leuke klussen meer”! Maar iemand ‘zomaar’ ontslaan zonder enige reden als iemand een vast contract heeft, is helemaal niet mogelijk. Wees je ervan bewust dat je een salaris krijgt, dat je geld kost. Dat geen enkele werkgever gebaat is met een ontevreden werknemer die misschien ook nog eens ziek wordt door onvrede. En in het ergste geval handenvol geld kan kosten. Een werkgever is gebaat met een tevreden medewerker. Een werkgever zal in geval van onvrede liever mee willen denken hoe zo goed mogelijk een vervolgstap te faciliteren => zie ook dit gastblog van enige tijd geleden van een HR manager.

Stel nu dat je werkgever bereid is je vrij te stellen van werk (aantal uren per week of volledig) en bereid is om loopbaancoaching te betalen om je te ondersteunen in je zoektocht naar ander werk – hoe fantastisch zou dat zijn? Tijd en coaching om effectief een vervolgstap te zetten. Ja, er kan een voorstel komen voor beëindiging van je arbeidscontract na een bepaalde periode van oriënteren/ zoeken maar is dat zo erg? In je eentje stappen zetten mét een fulltime baan is niet haalbaar gebleken. Waarom niet samen zoeken naar een oplossing?

Als je écht merkt dat je toekomst elders ligt, waarom dan niet met behulp van je werkgever effectief stappen zetten? De meeste werknemers schrikken hiervan als ik ze dat aanraadt. Terwijl ze zich niet realiseren dat het juist een voorwaartse stap is op weg naar een nieuwe kansrijke toekomst.

Voor iedereen zal de afweging anders zijn. Realiseer je dat een werkgever je liever ondersteunt in het vinden van ander passend werk, dan dat je ziek uitvalt als gevolg van toenemende onvrede.

Optie 2. Je kunt ervoor kiezen je werkgever niet te informeren

• je zult zelf tijd moeten vrijmaken om te kunnen zoeken naar een nieuwe baan – wellicht door contracturen te verminderen
• bij het inschakelen van loopbaanbegeleiding zal je de kosten zelf op je moeten nemen maar vergroot je je kansen en behoud je de regie
• door zelf aan te blijven modderen riskeer je dat je gevoel van ongenoegen alleen maar toeneemt met alle gevolgen van dien

Waar loop jij tegenaan? Welke belemmeringen ervaar je het meest?

Gratis webinar

Wat houdt zoeken naar een nieuwe baan nu precies is? Hoe kun je alvast zélf aan de slag”?

Meld je dan nú aan voor één van mijn gratis webinars. Hierin deel ik verschillende inzichten die je verder kunnen helpen. En doe ik je aan het eind van het webinar een mooi aanbod om (eerst in je eigen tijd) praktisch en gericht stappen te zetten.

=> Klik op deze link en meld je nu aan!