Deze week wil ik je graag wijzen op een geestig prentenboekje van schrijfster Karen Wallace en illustratrice Lydia Monks: ‘Stress! Leidraad voor een beter leven’.

Een klein boekje, maar met een belangrijke boodschap 🙂

Lisa is een varkentje met stress. Ze heeft een snelle auto, goede baan, eigen kantoortje maar toch is ze niet gelukkig in het gejaagde stadsleven. Haar hoge hakken knellen, haar mantelpakjes zitten te strak en het ergste vindt ze al die borrels waar je moet staan en praten en (piepkleine) toastjes tegelijk moet eten. Haar baas adviseert haar “neem een hobby, dan werk je misschien wat harder”.

Telkens probeert Lisa weer iets nieuws om haar leven een draai te geven, maar niets werkt. Tot uiteindelijk haar baas haar werk allerbelabberdst vindt. Hij stuur haar verplicht met vakantie ‘om haar zaakjes op orde te krijgen’.

Dezelfde dag nog trekt ze de deur van haar penthouse achter zich dicht en stapt in haar snelle auto. Eenmaal op het platteland aangekomen weet ze niet wat ze ziet! Er gaat een wereld voor haar open. Ze ziet soortgenoten zorgeloos rollend in de modder en plonzend in de vijver. Langzaam beseft Lisa wat er mis is met haar leven.

Ze holt naar haar GSM en belt haar baas. ‘Ik neem ontslag’, zegt ze. ‘Mij best’, antwoordt de directeur. ‘We hebben al iemand gevonden die de tanden in jouw baan wil zetten’ (met een meesterlijk plaatje van een krokodil in keurig groene jurk met hoed).

Maar Lisa luisterde niet meer. Ze rolde intussen in het gras, plonsde in de vijver. En ze was heel gelukkig tussen alle andere varkentjes…

Doe waar je je het meest gelukkig bij voelt

Vraag jij je óók wel eens af of wat je doet nu écht wel bij je past? Of het leven niet méér te bieden heeft?

Maar heb je het te druk om daarover na te denken. Of heb je niet de moed een eerste stap te zetten? Ik heb er al eerder over geschreven maar …

Grote veranderingen ontstaan pas door een eerste kleine stap te zetten

Door angst willen we allemaal pas het oude bekende loslaten als het nieuwe zich keurig heeft aangediend. We gaan het liefst voor ‘de grote stap’ in één keer. Wie niet! Van een ongelukkige relatie meteen naar een gelukkige, van een baan zonder verder perspectief naar een droombaan…. Maar in het onbekende diepe springen vraagt om moed. Moed die vaak het oude eerst overhoop gooit, zónder van te voren te weten waar de weg heen zal gaan. Moed die eerst leidt tot een stukje pijn, verdriet en onzekerheid waar we liever geen zin in hebben.

Hoe vaak zeggen we achteraf niet: ‘als ik had geweten dat het zo zou lopen, had ik eerder stappen gezet’?!

Herken je je in bovenstaand? Wat ga jij eraan doen? Wat is jouw eerste stap?