In mijn praktijk begeleid ik mensen die graag een nieuwe baan willen vinden die beter bij hen past. Wat me daarbij opvalt, is dat velen aangeven dat ze veel solliciteren maar dat het niet lukt om de baan te vinden die ze graag willen. Naast het feit dat er veel frustratie klinkt, hoor ik ook vaak hun conclusie: ‘ik ben te oud, ik ben te duur, ik heb teveel concurrentie, de markt is zo moeilijk, ‘ze’ willen me niet’. Recent stond er zelfs deze reactie op een online post van mij: “vanaf je 50e ben je sowieso kansloos. Ja, ongeschoolde flexbanen”.

Hoe frustrerend het solliciteren wellicht ook kan zijn, met al het negatieve geklaag en gezeur kom je naar mijn idee niet veel verder. Want wat brengt het je behalve dat je het bereiken van succes buiten jezelf legt? Ik hoor weinig de zin ‘ik weet gewoon niet goed meer hoe het anders aan te pakken’ – terwijl dat volgens mij de eerste conclusie zou moeten zijn.

Als loopbaancoach met ruim 20 jaar ervaring denk ik dat ik intussen mag zeggen dat ik weet wat wel en niet werkt. En dat er meer wegen naar Rome leiden dan de wegen die veel sollicitanten bewandelen. Natuurlijk kan ik bevestigen dat de arbeidsmarkt veel van sollicitanten vraagt. Maar toch zie ik dat velen meerdere stappen in het sollicitatieproces overslaan en/of geheel geen aandacht geven. Waardoor ze in mijn ogen in een bootje dobberen op zee zonder enige koers. De conclusie dat het toch niet gaat lukken, trekken ze naar mijn idee (met alle frustraties van dien) veel te vroeg. Schokkend, omdat het niet zo hoeft te zijn.

Hoe zou ik nog steeds mijn baan met plezier kunnen doen als ik er óók van overtuigd was dat een baan vinden die bij je past ondoenlijk is? Nog steeds geloof ik er in – en wordt dat ook in de praktijk bevestigd – dat als je een duidelijk beeld hebt van waar je naar toe wilt en wat je te bieden hebt, je dit met de juiste inspanning én juiste mindset zou kunnen bereiken.

Oh oh

Oh oh, ik kan me voorstellen dat ik op bovenstaand stukje veel negatieve reacties zal krijgen. De “hoe weet jij nou wat ik doormaak, jij weet toch ook dat als je de 45 jaar bent gepasseerd je eigenlijk te oud bent – lees de kranten er maar op na” zullen misschien om mijn oren vliegen. Misschien een logische eerste reactie als je al langere tijd zonder resultaat aan het zoeken bent. Ik zou er ook gefrustreerd door raken. Maar waarom ervoor kiezen om door te gaan op de manier die je altijd al deed als dat geen resultaat geeft? Je kunt er ook voor kiezen om het samen te doen, om hulp in te schakelen, zodat de zoektocht moeitelozer gaat.

Je aanpassen en meebewegen

Ook ík heb tijden gekend waarin mijn carrière (bedoeld en onbedoeld) rigoureus een wending kreeg. Niet één maal maar meerdere keren. Een keer door ziekte (was er 1,5 jaar uit) een keer doordat mijn relatie uitging en ik daar zelf stuurloos door raakte. En een keer omdat ik niet meer binnen de organisatie waar ik werkte, kon doorgroeien op de manier die ik wilde.

Elke keer moest ik me bezinnen op mijn eigen loopbaan en nieuwe focus zoeken. En het aandurven om nieuwe wegen te bewandelen. Dat kost absoluut energie en gaat niet altijd makkelijk. Maar de huidige markt zal steeds meer van ons verlangen. Je aanpassen en kunnen meebewegen wordt één van de belangrijkste competenties in de huidige tijd om succesvol te zijn en te blijven. En dat niet alleen – een positieve mindset, doorzettingsvermogen en creatief zijn in het bewandelen van de weg naar succes – zijn daarbij onontbeerlijk.

Zoek naar een rolmodel en investeer

Toen ik in 2011 uit onvrede weg ging bij mijn laatste werkgever, had ik geen idee wat ik wél wilde. Loondienst? Freelancen? Starten als zelfstandig ondernemer?
Welk pad je ook loopt, elk van deze paden begint met de vraag: Waar te beginnen? Welke kant op en waarom? Wat heb ik te bieden?

Ik had eigenlijk geen flauw idee wat te doen noch hoe richting te krijgen in mijn zoektocht. Na een tijd zelf aanmodderen en zelf alles willen uitzoeken, kwam ik er al snel achter dat het zinvoller was om te kijken naar wie mijn problemen zou kunnen oplossen. Wie had al wél de dingen bereikt die ik graag wilde bereiken? En hoe hadden ze dat gedaan?

De afgelopen 10 jaar heb ik op velerlei vlak geïnvesteerd in coaching. Ja hoor, ook mij doet het pijn om geld uit te geven. Ik roep vaak ‘ik kan het me niet permitteren’ maar eigenlijk is dat onzin. Ik wilde het me niet permitteren. Ik gunde het mezelf niet. Was teveel gefocust op de kosten in plaats van de waarde die mij die coaching kon brengen.

Terugkijkend kan ik alleen maar zeggen dat het me heel veel heeft gebracht en dat ik ondersteuning veel eerder had moeten inhuren. Elke keer als ik weer voldoende heb verdiend, kijk ik in welke ‘coaching’ ik verder kan en wil investeren. Want uiteindelijk betekent dat dat ik het waard vind om te investeren in mijzelf en in mijn eigen groei.

Dat een bedrijf winsten herinvesteert vinden we heel normaal. Waarom zou dat niet ook voor een individu gelden?

Waarom vertel ik dit

Ik vertel bovenstaand omdat ik veel mensen zie worstelen en ploeteren. Mensen die onvoldoende realiseren wat de WAARDE is van coaching. Die in mijn ogen onvoldoende waarde hechten aan hun eigen wensen: in dit geval het vinden van een nieuwe baan! Die onvoldoende realiseren dat het vinden van een nieuwe baan die beter bij je past rust brengt! En meer plezier en meer energie geeft.

Te vaak staan mensen in de klaagstand of blijven hangen in het ‘niet weten’ terwijl ze ook hulp hadden kunnen inroepen. Sommigen geven af op hun werkgever, anderen zeggen dat het UWV hen verder moet ondersteunen, of dat toch duidelijk in de krant staat dat ouderen geen baan meer vinden… Terwijl ik denk ‘waarom laat je je geluk afhangen van anderen? Onderneem, heb vertrouwen, neem verantwoordelijkheid, ga op pad, huur iemand in die je verder kan helpen, ook al zal je daartoe eerst een investering moeten doen’.

Drie belangrijke vragen

Je kunt jezelf op dit moment drie belangrijke vragen stellen:

  1. wat is met betrekking tot het vinden van een nieuwe baan op dit moment mijn grootste uitdaging/ probleem?
  2. wat als dat probleem blijft bestaan, wat gebeurt er dan: met mij, mijn zelfvertrouwen en mijn energie?
  3. en wat als dát te lang blijft duren?

Echt, je doet jezelf tekort als je het probleem laat bestaan en als je niet durft in te zien dat het misschien ook anders kan….

Ik ben benieuwd naar jouw reactie en de eerste stap die je gaat zetten.

Gratis webinars

Wil je eigen verantwoordelijkheid nemen? Sta je open voor adviezen die misschien buiten je comfortzone liggen? Wil je je focussen op kansen en mogelijkheden. Én ben je bereid in jezelf te investeren en zélf veranderingen in je leven aan te brengen?

Meld je dan NU aan voor één van mijn gratis webinars!

DOEN!!